ภายใต้ฟ้าที่สงบเงียบ ดูเหมือนอะไรบางอย่าง ที่เป็นผู้แทนของความเศร้าใจ ผิดหวัง รวมทั้งเต็มไปด้วยความอ่อนแอ สิ้นหวัง หมดสิ้นซึ่งความคาดหวัง นอนลงนอน สงบนิ่งอยู่ในเบื้องหน้าเบื้อหลังที่ตูดสระของห้วงอารมณ์ ที่โอบอุ้มไปด้วยความกลัว ที่แสนบอบบาง กำลังเริ่มจะมีการเคลื่อนไหวอยู่อย่างเงียบๆเหมือนกับกำลังเรียกร้อง และก็คอยให้ใครสักคน ที่พร้อมจะย่างกรายเข้ามา สัมผัสถึงจิตใจที่อัดแน่นไปด้วยกระวนกระวาย ไม่สบายใจไปทุกอณูที่ความรู้สึกบ้าแค้น เพื่อรอคอยการสะสาง ขณะนี้ใกล้มาถึงจุดจบที่การเดินทาง เป็นการมาถึงของอาการที่คนธรรมดาทั่วไป รู้จักกันดีที่ถูกเรียกชื่อสั้นๆว่า เฮี้ยน สำหรับ ปอวรีร์ (ทราย รุ่งโรจน์ปุระ) หญิงสาวที่ไม่เคยก้มตัว พึงพอใจ หรือห่วงใยผู้ใดกันหน้าไหนในโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งมนุษย์ผู้ชายทุกคน เว้นเสียแต่ กิ๊ฟ (อินทรา วีระวัธนชัย) เพื่อนพ้องสาวเพียงผู้เดียวขณะนี้ ที่ทั้งสองต่างเลือกปักหลักดำเนินชีวิตคนกลางคืน สิ่งแวดล้อมไปด้วยแสงสี สุรา ยา ร่วมกันในฐานะสาวเสิร์ฟในผับมีชื่อเสียง แล้วก็ซุกหัวนอนอยู่ในอพาร์ทเมนท์เดียวกัน ดูราวกับว่านี่เป็นวิถีที่การใช้ชีวิต ที่ออกจะเสี่ยงและไม่เคยบันยะบันยัง ของหญิงสาวที่ไม่มีอนาคต ในสายตาของคนอีกหลายคนอย่างปอ จนกว่า การตื่นขึ้นมาในเตียงโรงหมอแห่งหนึ่ง ภายหลังจากคืนที่แสนรุนแรงเกิดขึ้นในชีวิตของปอพ้นไป พร้อมร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยช้ำ จากการเช็ดกรังควานโดยความสามารถของ ไอ้อ๊อด (ชนชั้นกิตย์ ศรีพุฒ) อันธพาลคนติดยา พ่อค้ายาเสพติดด้ามจับได้ว่า ถูกหญิงสาวที่รอปล่อยของอย่างปอยักยอกเสียเอง แม้กระนั้นในขณะที่วินาที ที่บากบั่นยื้อชีวิตตนเอง ให้รอดจากเงื้อมมือของพญายม ทำให้ปอเสียท่า สลบตกลงไปในบ่อน้ำใหญ่แห่งหนึ่ง